Aktywność fizyczna jest niezbędnym elementem życia człowieka. Wynika z wrodzonych potrzeb organizmu i nabytych umiejętności. Odpowiednio dobrana aktywność ruchowa sprzyja  prawidłowemu rozwojowi ciała i zachowaniu zdrowia. Ruch kształtuje mięśnie, wpływa na prawidłowy wzrost i kształt kości, rozwija układ krążeniowo-oddechowy, podnosi sprawność i wydolność fizyczną. Aby przyniosła odpowiednie efekty, powinna być systematyczna.

Ruch, wysiłek fizyczny powoduje wiele korzystnych zmian wewnątrz poszczególnych układów organizmu człowieka:

  • w układzie ruchu- aktywność fizyczna wpływa na poprawę stanu kośćca, wzrost kości u dzieci, zapobiega i koryguje wady postawy, wzmacnia i stabilizuje stawy, wzmacnia przyczepy, ścięgna i więzadła:
  • następuje przyrost mięśni, poprawie ulega ukrwienie mięśni, zwiększa przekrój i objętość włókien mięśniowych: zwłaszcza napięcie siłę i sprężystość mięśni, dzięki czemu organizm lepiej przystosowuje się do różnych obciążeń.
  • Wzrost przemiany energetycznej

Chęć dbałości o zdrowie stanowiła ważny aspekt, sprzyjający rozwojowi „sportu dla wszystkich”. Jego idea rozwinęła się w latach 60 XX w. Zmiana podejścia do aktywności fizycznej była kluczowe dla medycyny min. w prewencji wad postawy oraz chorób układu naczyniowego. Przełomowa w poszukiwaniu pozamedycznych uwarunkowań zdrowia okazała się koncepcja pól zdrowia Lalonde’a.  Zgodnie z którą największy wpływ na stan zdrowia człowieka ma jego styl życia i podejmowane przez niego zachowani zdrowotnych, wśród których duże znaczenie odgrywa aktywność fizyczna.  Utrzymanie dobrego stanu zdrowia człowieka poprzez aktywność fizyczną zaczęli popularyzować w latach 70. Skandynawowie, popularyzujący swoje narodowe dyscypliny sportu, jak narciarstwo biegowe, oraz Amerykanie, wprowadzający nowe formy aktywności, takie jak jogging lub aerobik, które zostały później rozpowszechnione na całym świecie. Aktywność fizyczna stanowi zatem istotny czynnik kształtowania zdrowia, rozwijania nawyków i innych zachowań zdrowotnych, a także wartościową formę spędzania wolnego czasu.

Za optymalny poziom aktywności fizycznej wpływający na zdrowie dzieci uważa się wysiłki wykonywane 5 razy w tygodniu przez 20 minut. Każda aktywność ruchowa, ćwiczenia fizyczne i uprawianie sportu powinny być dostosowane do wieku, budowy fizycznej oraz stanu zdrowia. Ćwiczenia zawsze powinno się poprzedzić rozgrzewką. Ważne jest również, aby rozpoczynać ćwiczenia powoli i stopniowo zwiększać ich intensywność. Brak lub zbyt uboga aktywność ruchowa osłabia motoryczność, wydolność, a także zwiększa możliwość występowania chorób cywilizacyjnych (otyłość, choroba wieńcowa, cukrzyca, miażdżyca). Skutkiem spędzania zbyt długiego czasu przed telewizorem i komputerem jest: zmniejszenie zdolności uczenia się przemęczenie fizyczne i psychiczne kłopoty z koncentracją, niechęć do nauki, drażliwość, a nawet agresja.  Aktywność fizyczna ma  więc znakomity wpływ  również na sferę psychiczną, wspomaga sprawność intelektualną, daje odprężenie, ułatwia procesy adaptacyjne i poprawia samopoczucie.

Autor; Weronika Perec-Staśkiewicz (fizjoterapeutka w OREW Trąbki Wielkie)

Źródła:

  1. http://www.szpital-marciniak.wroclaw.pl/art,8,aktywnosc-fizyczna-jako-niezbedny-element-prawidlowego-rozwoju-i-zdrowia
  2. Biała Księga na temat sportu (2007a), Komisja Wspólnot Europejskich, Bruksela, http://ec.europa. eu/sport/documents/wp_on_sport_pl.pdf, 22.02.2013.
  3. Biała Księga Strategia dla Europy w sprawie zagadnień zdrowotnych związanych z odżywianiem, nadwagą i otyłością (2007b), Komisja Wspólnot Europejskich, Bruksela, http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2007:0279:FIN:PL:PDF, 23.02.2013.
  4. Borowiec A., Lignowska I. (2012), Czy ideologia healthismu jest cechą dystynktywną klasy średniej w Polsce?, „Kultura i Społeczeństwo”, nr 3, s. 95‒111.
  5. Borowiec , Lignowska I., Makowska M. (2009), Czy działania edukacyjne prowadzone w ramach profilaktyki i promocji zdrowia kreują „nowych dewiantów”?, „Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje”, nr 12, s. 169‒182.